Με αφορμή την υπερψήφιση, στη συνεδρίαση-14.11.2014- του Περιφερειακού Συμβουλίου της Κ. Μακεδονίας, από την Διοίκηση της ΠΚΜ, της δημιουργίας, με συντονιστή μάλιστα εκπρόσωπο του Συνδέσμου Βιομηχάνων Β. Ελλάδας, «ενός Περιφερειακού Υποστηρικτικού Μηχανισμού, του όποιου στόχος θα είναι η υποστήριξη, της δημιουργίας, λειτουργίας και ανάπτυξης Κοινωνικών επιχειρήσεων (ΚΟΙΝΣΕΠ) στο τοπικό επίπεδο της κάθε Περιφερειακής Ενότητας, η διάχυση της ιδέας της Κοινωνικής Οικονομίας και η εδραίωση της μέσω μονίμων δικτύων συνεργασίας και τοπικών συμφωνιών σε όλες τις Περιφερειακές Ενότητες της Κεντρικής Μακεδονίας.»
Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι του ΚΚΕ με την «Λαϊκή Συσπείρωση» έκαναν την παρακάτω τοποθέτηση στην συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβούλιου.
«Η δημιουργία και λειτουργία μηχανισμού στήριξης της λεγόμενης κοινωνικής επιχειρηματικότητας παρουσιάζεται, από τους υποστηρικτές της, ως καινοτόμα πρωτοβουλία, ως δράση που θα αντιμετωπίσει την ανεργία, θα δώσει λύση στα οξυμένα προβλήματα των κοινωνικών υπηρεσιών. Στην πραγματικότητα όλα αυτά είναι το προκάλυμμα για σκοπούς πραγματικά πολύ διαφορετικούς από όσους ευαγγελίζονται.
Εντάσσεται στο πλαίσιο της λεγόμενης «κοινωνικής οικονομίας» που στηρίζεται από τους εταίρους της συγκυβέρνησης, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Αλλά και από το ΣΥΡΙΖΑ που θεωρεί μάλιστα την κοινωνική οικονομία βασικό πυλώνα για την παραγωγική ανασυγκρότηση στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης που προτείνει. Συνοδεύει την επιλογή του με ψευτοπροοδευτικό βερμπαλισμό που υιοθετείται και από άλλους υποστηρικτές της.
Ο θετικά φορτισμένος όρος «κοινωνικές» αξιοποιείται για το λανσάρισμά τους, για να συγκαλυφτεί το γεγονός ότι πρόκειται για μια ακόμα μορφή σκληρής εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Νομοθετήθηκε με το ν. 4019/2011 («Νόμος Κατσέλη»),
Η ΕΕ η κυβέρνηση οι περιφέρειες και οι δήμοι του αστικού κράτους να προωθούν αυτό το μηχανισμό με πολλαπλούς στόχους:
- Την απαλλαγή του κράτους από το να παρέχει υπηρεσίες. Κεντρική φιλοσοφία του είναι ένα « κράτος το οποίο ρυθμίζει το κοινωνικό περιβάλλον, αντί του κράτους που χορηγεί κοινωνικές παροχές». Δηλαδή, το κράτος απλά καθορίζει ποιοι και πώς θα παρέχουν κοινωνικές υπηρεσίες, αφού το ίδιο σταματά να το κάνει. Φυσικά με αντίστοιχες απολύσεις σε αυτό τον τομέα εργαζόμενων με συγκροτημένα ,έστω όσο έχουν μείνει ως τέτοια, δικαιώματα. Τέτοιες υπηρεσίες είναι οι υπηρεσίες κοινωνικής σε άλλους τομείς όπως η καθαριότητα πολιτιστικές και αθλητικές υπηρεσίες των δήμων κλπ. Βέβαια ο στόχος είναι η επέκταση και σε πολλούς τομείς οικονομικής δραστηριότητας.
- Την μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης στο σύνολό της, με εργαζόμενους τους ίδιους τους μετόχους-συνεταίρους τους η άλλους που θα προσλαμβάνουν, χωρίς ουσιαστική υποχρέωση ασφάλισης, χωρίς κατοχυρωμένα μισθολογικά δικαιώματα και συνολικότερα συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα η προώθηση της λεγόμενης «ευελιξίας» στην αγορά εργασίας. Αυτό δείχνει και η παγκόσμια πείρα της εφαρμογής του θεσμού. Ακόμα και ως δουλεμπορικά μπορούν να λειτουργούν.
- Την παραπέρα ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών που σήμερα παρέχονται από το κράτος. Δεν είναι τυχαίο ότι επιτρέπεται από τη νομοθεσία η συμμετοχή των επιχειρηματικών ομίλων στην ίδρυση και λειτουργία τέτοιων επιχειρήσεων. Το μαρτυρά και η συμμετοχή στο προτεινόμενο σχήμα στην Π.Κ.Μ. για το στήσιμο μηχανισμού διευκόλυνσης τέτοιων επιχειρήσεων του Συνδέσμου Εισαγωγέων και του Συνδέσμου Βιομηχάνων Βόρειας Ελλάδας, που μυρίστηκαν ψητό
Συνεπάγεται την παραπέρα υποβάθμισή των κοινωνικών υπηρεσιών για τα λαϊκά στρώματα χρήστες τους αφού αυτές θα μπορούν να παρέχονται και χωρίς την απαιτούμενη οργάνωση και στελέχωση σε επιστημονικό προσωπικό με εμπειρικό τρόπο η και με εξπρές κατάρτιση.
Βασικός επίσης στόχος είναι ενσωμάτωση των λαϊκών στρωμάτων που υποφέρουν, με την ανακύκλωση της ανεργίας, την καλλιέργεια της ψευδαίσθησης ότι γίνονται επιχειρηματίες, ώστε να παραιτηθούν από τη διεκδίκηση ουσιαστικές λύσεις στα προβλήματά τους από το κράτος που κατακρεουργεί κοινωνικά επιδόματα όπως και αυτό της ανεργίας. Προωθούν τη λεγόμενη «κοινωνική συνοχή» την άμβλυνση των κραυγαλέων κοινωνικών αντιθέσεων, την υποταγή του λαού στους στόχους του κεφαλαίου.
Το όλο εγχείρημα στηρίζεται στις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ που διαμορφώθηκε στη Διάσκεψη υπουργών Κοινωνικής Πολιτικής των κρατών – μελών του τον Ιούνη του 1998
Αποτελεί μέρος της στρατηγικής της ΕΕ 2020, των μνημονίων διαρκείας και της μόνιμης εποπτείας, που ως βασικό της στοιχείο έχει την αντιστοίχηση του μισθολογικού και του μη μισθολογικού κόστους στο επίπεδο των εμπορικών της ανταγωνιστών. Δηλαδή τους μισθούς και τα δικαιώματα Ινδίας και Κίνας. Για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών τους ομίλων έναντι αυτών των χωρών. Για αυτό φυσικά η ΕΕ έχει δημιουργήσει νομολογία που ενσωματώθηκε στην εγχώρια νομοθεσία και χρηματοδοτεί απλόχερα με κονδύλια ύψους 20 εκατομμύρια ευρώ τα αντίστοιχα προγράμματα για να πετύχει τους στόχους της.
Ως “Λαϊκή Συσπείρωση” είμαστε αντίθετοι με κάθε μορφή “κοινωνικής οικονομίας”. Έχουμε προτείνει και παλεύουμε για μέτρα ουσιαστικής στήριξης των ανέργων. Είμαστε αντίθετοι με κάθε μορφή επιχειρηματικής δράσης στην Τοπική Διοίκηση, καταδικάζουμε τις διαθεσιμότητες και απολύσεις, και παλεύουμε για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με δικαιώματα, μονιμοποίηση των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις, λειτουργία όλων των κοινωνικών υπηρεσιών, της υγειονομικής περίθαλψης, με αποκλειστική ευθύνη του κράτους.»