*Άρθρο του Σωτήρη Αβραμόπουλου στην εφημερίδα Ριζοσπάστης (26-27/1/2019) Είναι κρίσιμο, σε αυτές τις συνθήκες συνέχισης και κλιμάκωσης της αντιλαϊκής πολιτικής,
«Η δημιουργία και λειτουργία μηχανισμού στήριξης της λεγόμενης κοινωνικής επιχειρηματικότητας παρουσιάζεται, από τους υποστηρικτές της, ως καινοτόμα πρωτοβουλία, ως δράση που θα αντιμετωπίσει την ανεργία, θα δώσει λύση στα οξυμένα προβλήματα των κοινωνικών υπηρεσιών. Στην πραγματικότητα όλα αυτά είναι το προκάλυμμα για σκοπούς πραγματικά πολύ διαφορετικούς από όσους ευαγγελίζονται.
Ο θετικά φορτισμένος όρος «κοινωνικές» αξιοποιείται για το λανσάρισμά τους, για να συγκαλυφτεί το γεγονός ότι πρόκειται για μια ακόμα μορφή σκληρής εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Θέλουμε και φέτος ως «Λαϊκή Συσπείρωση» να τονίσουμε ότι οι προϋπολογισμοί των δήμων και των περιφερειών όχι μόνο έχουνε μια άμεση σχέση με τον κρατικό προϋπολογισμό του 2015, που πολιτικά έχει συνδιαμορφωθεί από τα κόμματα της συγκυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά εντάσσεται πλήρως και στο επικαιροποιημένο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στήριξης μέχρι το 2016 και στις ειδικές ρυθμίσεις που αφορούν την τοπική διοίκηση σε βάθος πλέον διετίας, οι οποίες επιταχύνουν την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης.
Με πρώτο στόχο τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και την ενίσχυση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων και ταυτόχρονα, με τη μεγάλη μείωση της αξίας της εργατικής δύναμης και όσων εργατικών δικαιωμάτων έχουν απομείνει για όσους τελικά έχουν εργασία, και δεύτερο στόχο τη χειραγώγηση των συνειδήσεων και τον συμβιβασμό των λαϊκών στρωμάτων στις μειωμένες απαιτήσεις.