Για την προώθηση της καύσης SRF-RDF στο εργοστάσιο της ΤΙΤΑΝ ΑΕ στην Ευκαρπία

Η προώθηση της καύσης SRF/RDF στο εργοστάσιο της ΤΙΤΑΝ ΑΕ στην Ευκαρπία δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Είναι αποτέλεσμα των διαχρονικών αντιλαϊκών πολιτικών όλων των μέχρι και σήμερα αστικών κυβερνήσεων (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ) και στο κρίσιμο ζήτημα της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων, που εκπορεύεται από τη στρατηγική και τις οδηγίες της Ε.Ε. και προκαλούν σοβαρές επιπτώσεις σε βάρος της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, με κύριο στόχο την εξασφάλιση υψηλών κερδών για το κεφάλαιο. Πλήττεται έτσι η δημόσια υγεία, η υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας στην καθαριότητα, υποβαθμίζεται το περιβάλλον, λεηλατείται παραπέρα το πενιχρό εισόδημα της λαϊκής οικογένειας.

Το Εθνικό και τα Περιφερειακά Σχέδια Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ και ΠΕΣΔΑ) προβλέπουν την “ενεργειακή αξιοποίηση” αποβλήτων και νομοθετήθηκαν από την  προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Επίσης, μια από τις κυριολεκτικά τελευταίες πράξεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, τον Ιούλιο του 2019, ήταν η ανανέωση της συμφωνίας συνεργασίας, ανάμεσα στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και την Ένωση Τσιμεντοβιομηχανιών Ελλάδας, για την προώθηση της καύσης SRF/RDF στα καμίνια τους. Η ίδια υποστήριζε, ότι η καρκινογόνα καύση είναι ωφέλιμη για το περιβάλλον, στα πλαίσια της “πράσινης ανάπτυξης”. Το φθηνότερο, σε σχέση με τα συμβατικά ορυκτά καύσιμα, SRF/RDF είναι ωφέλιμο μόνο για τα κέρδη των τσιμεντοβιομηχάνων και όχι για το περιβάλλον και την υγεία του λαού.

Την ίδια και απαράλλακτη πολιτική συνεχίζει η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ. Από τις πρώτες ημέρες διακυβέρνησης της ξεκαθάρισε, ότι θα προωθήσει την ανάκτηση ενέργειας από απόβλητα, δηλαδή την καύση απορριμμάτων, χωρίς  “καθυστερήσεις στις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις, που αποτελούν εμπόδιο στην προσέλκυση επενδύσεων”. Αυτό ακριβώς έπραξε με την ψήφιση του πρόσφατου “περιβαλλοντικού” νόμου, ο οποίος μειώνει το χρόνο έκδοσης των περιβαλλοντικών αδειών και αυξάνει τη διάρκεια ισχύος τους, προς όφελος της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Ο ίδιος νόμος, μεταξύ άλλων, προωθεί τη νομική θεμελίωση της ολοκληρωτικής ιδιωτικοποίησης της αποκομιδής αποβλήτων. Μετατρέπει την έγκριση των ΠΕΣΔΑ σε τάχιστη κυβερνητική απόφαση, μακριά από την, ”ενοχλητική και χρονοβόρα” για το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, διαδικασία της γνωμοδότησης από τα Περιφερειακά Συμβούλια, όπου μπορεί να εκφραστούν και αντιρρήσεις.

Παρόλο που στη διαδικασία αδειοδότησης της καύσης, η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας παίζει το ρόλο του διαμεσολαβητή ενημέρωσης, αυτό δεν σημαίνει πως είναι άμοιρη ευθυνών. Η διοίκηση Τζιτζικώστα (ΝΔ) στη Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας τα τελευταία χρόνια εφαρμόζει και εξειδικεύει την ίδια κυβερνητική πολιτική. Έχει γνωμοδοτήσει θετικά για το υφιστάμενο ΠΕΣΔΑ Κεντρικής Μακεδονίας, που εκτός από την καύση απορριμμάτων  προβλέπει  την κατασκευή τριών Μονάδων Επεξεργασίας σύμμεικτων Απορριμμάτων (ΜΕΑ) στην ΠΚΜ. Ήδη έχει κλειδώσει η κατασκευή με ΕΣΠΑ της ΜΕΑ Ανατολικού Τομέα, ενώ η Περιφέρεια ΚΜ έχει δώσει την βεβαίωση χωροθέτησης για τη ΜΕΑ Δυτικού Τομέα, τη μεγαλύτερη της Ελλάδας, σε περιοχή του Δήμου Λαγκαδά, κοντά στο ΧΥΤΑ Μαυροράχης. Η κατασκευή της θα γίνει με ΣΔΙΤ. Οι πανάκριβες ΜΕΑ, που θα λειτουργήσουν ως ΣΔΙΤ ή με συμβάσεις παραχώρησης, βαθαίνουν την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης απορριμμάτων και δημιουργούν τάσεις αύξησης των δημοτικών τελών, για να ανταποκρίνονται οι Δήμοι στα νέα «τέλη εισόδου» (gate fee). Δεσμεύονται  τεράστια ποσά για την κατασκευή τους, τη στιγμή που διατίθενται ελάχιστοι πόροι για τη σωστή λειτουργία των ΧΥΤΑ και την ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή.

Η λειτουργία των ΜΕΑ με τα κριτήρια που κυριαρχούν και η καρκινογόνα καύση  RDF/SRF δρουν ανταγωνιστικά στην ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή. Αφενός προϋποθέτουν συγκεκριμένη ποσότητα σύμμεικτων απορριμμάτων και αφετέρου το RDF/SRF που προβλέπεται να παράγουν αποτελείται από ανακυκλώσιμα υλικά.

Η διοίκηση της ΠΚΜ αρνήθηκε να συζητηθεί το θέμα της καύσης τον Νοέμβρη του 2019, ύστερα από αίτημα της Λαϊκής Συσπείρωσης. Ενώ στο νέο αίτημα της Λαϊκής Συσπείρωσης για συζήτηση του θέματος, μόλις έγιναν γνωστές οι προθέσεις της ΤΙΤΑΝ ΑΕ και της κυβέρνησης, η διοίκηση απέφυγε να δεσμευθεί.

Ευθύνες βέβαια βαραίνουν και τις παρατάξεις των ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ και των Οικολόγων Πράσινων στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Ως κόμματα κατέλαβαν κυβερνητικές θέσεις και άνοιξαν το δρόμο για τις σημερινές εξελίξεις. Πλέουν στα ίδια σοσιαλδημοκρατικά νερά και διαγκωνίζονται μεταξύ τους και με τη ΝΔ, για τον τίτλο του γνησιότερου εκφραστή της πολιτικής της ΕΕ για την “Πράσινη Ανάπτυξη”, στοιχείο της οποίας είναι η καύση SRF/RDF. Οι τοποθετήσεις των παρατάξεών τους κινούνται στην ίδια πεπατημένη. Οι παρατάξεις «Πράξεις για την Μακεδονία» (ΚΙΝΑΛ) και «Οικολογία – Πράσινη Λύση» δεν αντιτίθενται στην καύση και προτείνουν πράσινα ευχολόγια και διαβούλευση. Ενώ η υποστήριξη του ψηφίσματος των φορέων ενάντια στην καύση από την παράταξη «Κοιτάω Μπροστά» (ΣΥΡΙΖΑ), είναι μια υποκριτική κίνηση, που προσπαθεί να κρύψει τις θέσεις και το κυβερνητικό έργο του ΣΥΡΙΖΑ, μιας και η κυβέρνηση του προχώρησε την επικίνδυνη καύση 200.000 τον./έτος RDF στην τσιμεντοβιομηχανία “ΑΓΕΤ Ηρακλής” στο Βόλο.

Ο λαός πλήρωσε πολλά για την δήθεν “Πράσινη Ανάπτυξη” των επιχειρηματικών ομίλων και δεν πρέπει να πληρώσει περισσότερα για τη διαχείριση της κρίσης και την επιστροφή στην ανάπτυξη, ούτε με το εισόδημά του, ούτε με την υγεία του.

 

Διεκδικούμε τώρα:

  • Να σταματήσει τώρα η προώθηση της καύσης SRF/RDF στο εργοστάσιο της ΤΙΤΑΝ ΑΕ.
  • Να εξαιρεθεί από τον ΠΕΣΔΑ Κ. Μακεδονίας η πρόβλεψη παραγωγής απορριμματογενούς καυσίμου και η καύση των απορριμμάτων, να μην κατασκευαστούν οι ΜΕΑ με ΣΔΙΤ και τις συγκεκριμένες προβλέψεις για τη λειτουργία τους, να μην τις χρυσοπληρώνουμε.
  • Να μην προχωρήσει η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της αποκομιδής, μεταφοράς και επεξεργασίας απορριμμάτων. Να λειτουργούν σωστά όλες οι υποδομές διαχείρισης απορριμμάτων με τα απαραίτητα μέτρα ασφάλειας και υγιεινής για τους εργαζόμενους στην αποκομιδή, στους ΣΜΑ, στους ΧΥΤΑ, στα ΚΔΑΥ και στις ΜΕΑ.
  • Να ενισχυθεί  η ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή και η μηχανική ανακύκλωση των σύμμεικτων απορριμμάτων, που έτσι κι αλλιώς πρέπει να μειώνονται διαχρονικά, αλλά και η κομποστοποίηση των οργανικών αποβλήτων.

Μπορούμε και πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά στην κατεύθυνση ριζικών αλλαγών σε επίπεδο εξουσίας και οικονομίας, που θα επιτρέψουν έναν ολοκληρωμένο επιστημονικό σχεδιασμό και στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων με αποκλειστικό κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες, την προστασία της υγείας του λαού και του περιβάλλοντος και όχι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

 

 

Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι

 

Αβραμόπουλος Σωτήρης
Ιγνατιάδης Θόδωρος
Σκούφας Γιάννης
Τσεχελίδης Γιάννης