
Περιοδεία της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Κεντρικής Μακεδονίας στις υπηρεσίες της Περιφερειακής Ενότητας Χαλκιδικής
Ο Σωτήρης Αβραμόπουλος ενημερώθηκε για τα προβλήματα που βιώνουν οι εργαζόμενοι.
Ο Σωτήρης Αβραμόπουλος ενημερώθηκε για τα προβλήματα που βιώνουν οι εργαζόμενοι.
Απαιτούμε κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και της γης, εργατικό έλεγχο και επιστημονικό κεντρικό σχέδιο που θα στοχεύει στην ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών με εξασφάλιση της ισόρροπης παρέμβασης του ανθρώπου στο περιβάλλον.
Ο λαός πλήρωσε πολλά για την δήθεν “Πράσινη Ανάπτυξη” των επιχειρηματικών ομίλων και δεν πρέπει να πληρώσει περισσότερα για τη διαχείριση της κρίσης και την επιστροφή στην ανάπτυξη, ούτε με το εισόδημά του, ούτε με την υγεία του.
Το Μετρό Θεσσαλονίκης είναι ένα εμβληματικό παράδειγμα χρεοκοπίας της λογικής ότι η «ελεύθερη αγορά» και οι κατασκευαστικοί όμιλοι λύνουν «γρήγορα, αποτελεσματικά και οικονομικά», μέσω του ανταγωνισμού, τα ζητήματα.
Το πραγματικό ερώτημα για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα της περιοχής δεν είναι ποια εταιρεία θα αναλάβει την κατασκευή του δικτύου και την προμήθεια του φυσικού αερίου αλλά ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να εξασφαλιστεί η πραγματική κάλυψη των σύγχρονων ενεργειακών αναγκών χωρίς να ματώνει ο λαός οικονομικά.
Και σήμερα και το επόμενο διάστημα μένουμε δυνατοί και όχι σιωπηλοί, διεκδικούμε, βγαίνουμε δυναμικά στο προσκήνιο για την προστασία της υγείας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, για να μην πληρώσουν πάλι οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα τη νέα κρίση.
Ας σταματήσουν να πουλάνε φύκια για χορηγίες και διεκδικήσεις από τον καναπέ… κι ας σταματήσουν να θεωρούν τους εργαζόμενους «κότσους», που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την ήρα του κυβερνητικού συνδικαλισμού από το στάρι του ταξικού κινήματος, την φιλανθρωπία όσων «μένουν βίλα», από την αλληλεγγύη όσων παλεύουν στο «πεζοδρόμιο».
Ενώ απουσιάζουν αντιπλημμυρικά έργα εδώ και δεκαετίες, με ευθύνη και του κεντρικού κράτους, καθυστερούν ακόμα και οι καθαρισμοί ρεμάτων.
Οι σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» δεν εγκλωβίζονται στη λογική για το πώς οι Περιφέρειες και οι Δήμοι, θα γίνουν πιο λειτουργικοί και αποτελεσματικοί στην προώθηση μιας βαθιά αντιλαϊκής πολιτικής.
Οι εργαζόμενοι, ο λαός της περιοχής και όλης της χώρας χρειάζεται να κοιτάξουμε μπροστά, στην προοπτική ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης.